Natknęłam się ostatnio na intrygujący problem, czytając reklamę sklepu z akcesoriami dla dzieci zaskoczyło mnie użycie określenia „nasi milusińscy”, które w mojej świadomości dotyczy psów i kotów, a nie dzieci. Wiem, że definicja słownikowa mówi o dzieciach, ale wpisanie hasła w wyszukiwarkę daje znacznie więcej wyników związanych ze zwierzętami domowymi. Skąd wzięła się ta rozbieżność i kiedy słowo zaczęło zmieniać znaczenie? Sama mam 30 lat i nigdy bym tak o dzieciach nie powiedziała.

Dlaczego mówi się na Węgrzech? O tym, że mówi się na Ukrainie czy na Litwie z powodu dawnej przynależności tychże do Polski, wiem, ale przecież Węgry nigdy częścią Polski nie były a co najwyżej doszło do chwilowej unii personalnej (o ile dobrze pamiętam). Jak to więc z tym jest?

Szanowni Państwo,
wiem, że na stronie tytułowej Poradni jest informacja, że nie udzielają Państwo odpowiedzi na temat pochodzenia nazwisk, jednakże profesorowie Bańko i Grzenia uczynili kilka wyjątków. W związku z czym zwracam się z prośbą o wyłożenie etymologii mojego nazwiska, które nosił także bohater narodowy i pułkownik powstania kościuszkowskiego – Jan Kiliński.
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam
Mario Jakub Kiliński

Czy nazwy leków pisze się wielką literą, traktując je jako nazwy własne, np. Polopiryna S, Etopiryna, Falvit itd.? Wiem, że słowo aspiryna pisze się małą literą – czy to dlatego, że odnosi sie ono do całej klasy leków?
Dziekuję za odpowiedź i pozdrawiam.

Mam problem związany z pisownią nazw leków – dużą czy małą literą. Popularna aspiryna nie wzbudza żadnych wątpliwości, ale co z RAPHACHOLINEM, AZUCALENEM, CHOLEGRANEM, VALIDOLEM i innymi tego typu. Wiem, że nazwy wytworów przemysłowych, używane jako nazwy pospolite, pisze się małą literą. Nie potrafię jednak określić, czy np. VALIDOL można zaliczyć do tej kategorii.
Pozdrawiam
Mariola Osajda-Matczak

Witam,
dlaczego na Cyprze, na Grendlandii, na Majorce, na Krecie, na Jamajce? Dlaczego w Wielkiej Brytanii, w Nowej Zelandii, w Singapurze?? Skąd wiemy jakiego przedimka używać?

Dzień dobry.

Mam problem z odmianą nazwy egipskiej oazy - Siwa. Wiem, że wyraz ten wymawia się "siła". Chodzi mi o wymowę tego wyrazu w miejscowniku. Widziałem, że w tym przypadku jest on zapisywany "o siwie", jednak nie mam pewności co do wymowy. Intuicja podpowiada mi, żeby wymówić "o sile" jednak nie zgadza się to z zapisem. Proszę o pomoc w tym problemie.

Dzień dobry!
Interesują mnie formy deminutywno-pluralne oczęta, nożęta, nóżęta, rączęta. Wiem, że są używane co najmniej od czasu A. Mickiewicza, ale w Gramatyce współczesnego języka polskiego (1984) nie ma o nich ani słowa. Czy dobrze rozumiem, że:
(1) o innych częściach ciała, oprócz tych trzech, może się mówić w ten sposób (np. uszęta) tylko żartem lub żargonowo?
(2) te trzy też nie mają ani liczby pojedynczej (*oczę, *rączę), ani syngulatywu-deminutywu (*rączątko), znowu pomimo jakiejś samowoli (oczątko?, l.mn. oczątka?, które spotkałem kilka raz w Sieci)?
Ostatnie pytanie: czy są używane te formy jedynie, gdy mówimy z dziećmi lub o dzieciach albo również np. o kobietach?
Dziękuję!
Ivan A. Derzhanski
Bułgarska Akademia nauk

Dzień dobry,
zastanawia mnie kwestia odmiany nazwiska dwuczłonowego, które nosi mój znajomy. Z tego, co wiem, [wynika, że] należy odmieniać oba człony, chyba że pierwszy człon stanowi rodowe zawołanie. Jak należy zatem postąpić w przypadku nazwiska Natzke-Kruszyński, w którym pierwszy człon nie jest zawołaniem, gdyż oba człony to nazwiska po rodzicach? Zgodnie z powyższym poprawnym wydaje się Natzkego-Kruszyńskiego, ale taka odmiana brzmi dla mnie nieco pretensjonalnie.
Bardzo dziękuję za odpowiedź.

zanowni Państwo,
w notatce prasowej zetknąłem się ze sformułowaniem zrobiony z offową energią dokument. Co właściwie miałoby to znaczyć? Że ów film dokumentalny został zrealizowany z energią właściwą nurtowi offowemu?
Nie wiem, jak dla Państwa, ale dla mnie to mało zręczna wypowiedź. Tak jakby ktoś chciał koniecznie sięgnąć po atrakcyjne słowo, nie zastanowiwszy się, czy ma to sens.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik